Υπάρχει ένας πολύ μεγάλος διαγωνισμός τραγουδιού σε μια άλλη μεγάλη ανθρώπινη πόλη… που οι άνθρωποι ονομάζουν Θεσσαλονίκη…

Κάποια στιγμή η Μα και η Ευ το έμαθαν και τους φάνηκε πολύ αστείο! Πώς είναι δυνατόν να συγκρίνεις ένα τραγούδι με ένα άλλο; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μια κριτική επιτροπή που βαθμολογεί τα τραγούδια; Στον νεραϊδόκοσμο τους κάθε τραγούδι έχει διαφορετική αξία και δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο…

Η Μα και η Ευ παρ' όλα αυτά άρχισαν να σκέφτονται να πάρουν μέρος στον διαγωνισμό γιατί αν τα τραγούδια τους πήγαιναν εκεί θα ακουγόντουσαν σε όλοοοοο τον κόσμο μέσα από κάτι περίεργα κουτιά (που λέγονται τηλεοράσεις και ραδιόφωνα) και μέσα και από κάτι άλλα κουτιά (που λέγονται υπολογιστές και εκεί υπάρχει και το YouTube και διάφορα άλλα που δεν ήξεραν τι ακριβώς σημαίνουν…). Σκέφτηκαν ότι αν ακουγόντουσαν σε όλοοοοο τον κόσμο ίσως τότε να τα άκουγαν και οι Αθηναίοι… (γιατί κατά έναν περίεργο τρόπο οι κάτοικοι αυτής της περίεργης πόλης ενώ είχαν ξεχάσει να ακούν ο ένας τον άλλον είχαν μια απίστευτη ικανότητα να ακούν και να επηρεάζονται από ό,τι λέγεται μέσα από αυτά τα άσχημα κουτιά που είχαν όμως μαγικές ικανότητες και που μπορούσαν να σε κάνουν να επικοινωνήσεις με όλοοοοο τον κόσμο! Αφού η Μα, η Ευ και ο Κω απορούσαν αν θα μπορούσαν να βρουν τρόπο να επικοινωνήσουν και με τον νεραιδόκοσμο μέσα από το Facebook εκεί όπου, δεν ξέρω αν το ξέρετε, μπορεί κανείς να βρει πολύ κόσμο)…

Η Μα λοιπόν και η Ευ έγραψαν δύο τραγούδια για τον διαγωνισμό την «Κούκλα» και τον «Πρίγκηπα». Τελικά λόγω έλλειψης χρόνου και επειδή δεν ήθελαν να κάνουν κάτι πρόχειρο και βιαστικό… δεν τα έστειλαν… Αλλά δεν πειράζει γιατί μετά προστέθηκαν τα ανάλογα κείμενα και γεννήθηκαν δύο καινούριοι χαρακτήρες...

Και κάπως έτσι γεννήθηκε το Κοριτσάκι… και η Τσιγγάνα...

 

Αξίζει να νεραϊδοσημειωθεί:

- Η Μα και η Ευ την επόμενη χρονιά έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό με δύο άλλα τραγούδια. Απορρίφτηκαν… Έπρεπε να έχουν ακούσει τον Κω που τους είχε μιλήσει, μέσα από μία δική του εμπειρία για τον διαγωνισμό, για το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τα ξωτικά εκεί… Η Μα σκέφτηκε πως είναι πιο εύκολο και πιο βολικό να απορριφτεί η ποιότητα από το να εγκριθεί. Η Ευ όμως βρήκε μια καλύτερη απάντηση… η κριτική επιτροπή είχε ξεχάσει κι αυτή να ακούει…

- Στην αρχή το τραγούδι της Τσιγγάνας είχε γραφτεί με κανονική μελωδία και με πολλά μουσικά όργανα… Αργότερα τα τρία ξωτικά αποφάσισαν να το δοκιμάσουν μόνο με κρουστά… και , κατά τη γνώμη τους, ήταν μια πολύ πετυχημένη ιδέα!

-Η Μα νιώθει πως αυτό το κομμάτι την ενώνει μαγικά με τον Κω για αυτό και όταν χρειάστηκε να γίνει μια παράσταση χωρίς αυτόν ένιωθε εντελώς αποδιοργανωμένη και το συγκεκριμένο τραγούδι τής ήταν πολύ δύσκολο να το τραγουδήσει. Εκείνη την δύσκολη στιγμή όμως κοίταξε την Ευ, πήρε δύναμη και ένιωσε πως ο Κω (ακόμα κι αν ήταν πολύ μακριά και περνούσε δύσκολες στιγμές) ήταν μαζί τους… Τότε κατάλαβε πόσο ενωμένοι είναι και απλά τραγούδησε και χόρεψε για τον Κω ακόμα κι αν δεν ήταν εκεί…